Песняры — Марыся

Решил запостить интересную песню в исполнении Песняров.

Слова: Я. Купала. Музыка: И. Паливода. Вокал: И. Пеня.

Особо интересна концовка, точнее последняя строка. Или Купала был жёстким приколистом, или я не совсем понял текста. Впрочем, в «произведении» встречаеются слова, перевода которых я не знаю. Например, в первой строке: «як дзюрка ў сярмязе».

Свеце месяц, свеце, Як дзюрка ў сярмязе;
Паніч за мужычкай Безустання лазе.

Дваццаць год Марысі, Кроў іграе ў целе,
З панскім сынам ночкі Каратае, дзеле.

«Марыся, Марыся! — Гавора ёй маці: —
Кінь на паніча так Вачыма міргаці».

Яна як не чуе Матчыных мараляў:
Спусці маці з вока, — Дзеўка й загуляла.

Пад лясок, за вёску, Бы далей ад дому,
Ляціць на спатканне К панічу ўдалому.

Што з сабой там робяць, Як час каратаюць? —
Гэта хіба толькі Муж і з жонкай знаюць.

Свеце месяц, свеце, Як лысіна ў пана;
Мусіць быць нарэшце Песня даспявана.

Ад пакус і ўцехаў Крок адзін к пакуце, —
Быці бабай дзеўцы Часам чорт паплуце…

Панічу з паненкай, З багатай Амэляй,
Ужо рукі хусткай Ксёндз вяжа ў касцеле.

Панічова ж любка, Марыля ўдалая,
На прылёты бусла Слёзна паглядае.

Марыся, Марыся! Галоўкі не чухай, —
Не слухала маці, Бабкі цяпер слухай.